Historia kibiców Lazio zaczęła się pod koniec lat 60-tych na Curva Sud. W roku 1968 mała grupa młodych fanów rzymskiego klubu zajęła południową trybunę Stadio Olimpico. To byli pierwsi tzw. "ultras". Przyjmowali różne nazwy swoich grup, takie jak: Tupamaros, Aquile, Vigilantes, ULTRAS, NAB, CAST, Marines. Istniała jednak potrzeba stworzenia jednej, silnej grupy kibiców. I tak w 1971 roku zaczyna się historia pierwszej rzeczywiście zorganizowanej grupy fanów - COMMANDOS MONTEVERDE LAZIO, pochodzącej z części miasta Rzymu zwanej Monteverde. Grupa ta była nazywana C.M.L '74 z powodu zdobycia przez Lazio pierwszego tytułu Mistrza Włoch właśnie w roku 1974. Dwa lata później fani z Curvy Sud ponownie zjednoczyli się w dużą grupę pod nazwą G.A.B.A, która w następnym roku przekształciła się już we "właściwą" grupę - EAGLES SUPPORTERS. Stworzony przez nią 56-metrowy transparent w języku angielskim stał się znakiem firmowym fanów Lazio przez następne dziesięć lat.

W 1978 roku na Curva Sud pojawiła się kolejna grupa zwana VIKING. Była to najbardziej upolityczniona i nieugięta grupa fanów Lazio tamtych czasów z hełmem wikinga i toporem, przyjętymi jako ich symbole.

28. października 1979 roku to straszna data dla całego włoskiego futbolu. Tego dnia podczas derbów pomiędzy Lazio, a Romą, gdzie ci drudzy byli gospodarzami doszło do tragedii. Trzecia z trzech rac wystrzelonych przez 17-letniego romanistę trafiła kibica Lazio, 33-letniego ojca rzymskiej rodziny, Vincenzo Paparelliego. "Cios" fana Romy okazał się śmiertelny.

Tego samego roku Eagles Supporteres razem z innymi grupami zdecydowała się przenieść na trybunę północną Curva Nord. Tylko fani grupy Viking pozostali na Curva Sud jeszcze przez 2 lata, poczym również oni przenieśli się ostatecznie na łuk północny.

Jeżeli lata 80-te pozostają dla Lazio niezbyt miłym wspomnieniem jeśli chodzi o wyniki sportowe, to w dziedzinie kibicowania jest całkowicie odwrotnie. Fani Lazio brylowali we Włoszech. Nikt nie dorównywał im pasji i oryginalności. Wówczas zawarli przyjaźnie z kibicami Bari, Torino i Triestiny. Nawet po tym jak zespół po upokorzeniach i skandalach został zdegradowany nie poddawali się: 20 tys. fanów w meczu z Pisa i Arezzo, 4 tys. z Udinese, 80 tys. w meczu Lazio - Catania i Vicenza i w końcu 2 razy po 35 tys. w Napoli gdzie w meczach z Taranto i Campobasso Lazio uratowało się od degradacji do Serie C (pamiętna drużyna -9), mówią same za siebie.

W 1987 roku podczas rozpoczynającego sezon meczu z Padovą na trybunie północnej nastąpił przełom. Na Curva Nord pojawiła się po raz pierwszy wraz z 10-metrowym transparentem grupa IRRIDUCIBILI, która na zawsze zmieniła sposób kibicowania - wyeliminowała bębny i wprowadziła angielski model dopingowania. Wkrótce przejęli oni całkowicie "władzę" na Curvie i najważniejsza dotąd formacja Eagles Supporters w roku 1992, przestała istnieć.

Przy pomocy prezydenta klubu Sergio Cragnottiego, Lazio zawitało na europejskiej arenie i jeśli dotychczas fani Lazio znani byli we Włoszech tak od tej pory podziwiała ich cała Europa. Nawet koncern Coca-Cola użył wizerunku Irriducibili w ramach spotu reklamowego użytego na potrzeby Mistrzostw Europy.

Wkrótce kibice Lazio zyskali nowych przyjaciół w postaci fanów Interu, Verony, Realu Madryt, Chelsea i PSG i "najechało" Europę: 4 tys. fanów w Dortmundzie i Wiedniu, 2 tys. w meczu przeciwko Atletico Madryt i na Stamford Bridge przeciw Chelsea, 2 tys. w Madrycie w meczu z Realem, 20 tys. w Pradze, 15 tys. w Birmingham, 10 tys. w Monte Carlo, gdzie Lazio miało do dyspozycji pule jedynie 3,5 tys. biletów.

Sezon 1999/00 to apogeum protestów. Ponad 5 tys. kibiców przemaszerowało w kierunku via Allegri, do siedziby ligowych władz, gdzie doszło do protestu przeciwko powszechnemu faworyzowaniu Juventusu. To była prawdziwa wojna! To było w końcu upragnione Scudetto dla Lazio!

Dla kibiców Lazio, a szczególnie dla Irriducibili, sezon 2002/03 był bardzo ważny. Wówczas grupa ta obchodziła 15-lecie funkcjonowania i w związku z tym klub postanowił zastrzec dla Curvy Nord nr 12 na koszulce, uznając nieoceniony wkład kibiców w historię, rozwój i wyniki klubu, a przede wszystkim ich niezachwianą miłość do barw - barw biancoceleste.

Do niedawna środowisko ultras wyglądało następująco - Curva Nord - Irriducibili, C.M.L '74, Viking, Banda Noantri, Anni '70. Veterani na Tribuna Tevere, Legione Mr. Enrich na starej Curvie Sud-Maestrelli wraz z Ardite Schiere. W 2004 roku nastąpiło rozwiązanie grupy Viking, podobny los spotkał Banda Noantri, która musiała uznać "wyższość" Irriducibili i C.M.L '74 na Curvie Nord. W 2006 roku powstało alternatywne ugrupowanie pod nazwą Sodalizio, które w znacznym stopniu wspiera mecze wyjazdowe. Z tego powodu gromadzi wokół siebie fanów zamieszkujących poszczególne osiedla, dzielnice, prowincje oraz małe i duże miasta na terenie całej Italii.

Symbole ważniejszych grup kibiców Lazio

Opracowanie tekstu: Marcin Woder (MarWod)