Przed sezonem 1939-40 Lazio nabyło trzech argentyńskich zawodników - Barrerę, Pisa i Flaminiego, ten ostatni grał w jasno niebieskiej koszulce aż do roku 1952. Trenerem Lazio był Węgier Kartesz. Po pierwszych pięciu kolejkach Lazio wspięło się na szczyt tabeli. W dziewiątej rundzie spotkań upokorzyło Juventus rozbijając ich w Rzymie 4:0. Mimo to, od tego czasu Lazio zaczęło obniżać loty i ostatecznie skończyło się na 4 miejscu w tabeli. Tydzień później Włochy oficjalnie weszły w stan wojny. Jak sie potem okazało II wojny światowej.

W sezonie 1940-41 Lazio zrewolucjonizowaÅ‚o caÅ‚Ä… drużynÄ™ i miaÅ‚o bardzo sÅ‚aby sezon koÅ„czÄ…c na przedostatnim miejscu razem z NovarÄ…. PrzewagÄ™ nad ostatniÄ… drużynÄ… ligi stanowiÅ‚ jedynie bilans bramkowy. W tym sezonie Silvio Piola zdobyÅ‚ 100-nÄ… bramkÄ™ w barwach Lazio. NastÄ™pny sezon Lazio zakoÅ„czyÅ‚o na 5 miejscu z stratÄ… piÄ™ciu oczek do swojego lokalnego rywala. A. S. Romy, która zdobyÅ‚a tytuÅ‚ mistrzowski. Rok później Lazio uplasowaÅ‚o siÄ™ na 9 miejscu i staÅ‚o siÄ™ to przy dużej pomocy Silvio Pioli wieÅ„czÄ…cego sezon z tytuÅ‚em króla strzelców . Rozgrywki zdominowaÅ‚o Torino. ZaczÄ™to nawet dodawać tej drużynie przydomek "Å›wietne". Od tej pory zaczęła siÄ™ budować legenda drużyny z Turynu. Mistrzowie - A. S. Roma rozczarowali i ostatecznie zajÄ™li dopiero 11 miejsce. 

Z powodu nasilenia dziaÅ‚aÅ„ wojennych dwa kolejne sezony rozgrywkowe nie odbyÅ‚y siÄ™. Jednak w stolicy WÅ‚och - Rzymie liga zostaÅ‚a zorganizowana. S. S. Lazio i A. S. Roma wzięły w niej udziaÅ‚ razem z oÅ›mioma amatorskimi rzymskimi klubami . Dwa profesjonalne zespoÅ‚y byÅ‚y nieosiÄ…galne dla pozostaÅ‚ych drużyn i oba kluby na zmianÄ™ zajmowaÅ‚y pierwsze miejsca. Lazio zdobyÅ‚o tytuÅ‚ w sezonie 1944, Roma rok później. 

Chociaż WÅ‚ochy nadal odczuwaÅ‚y duży uszczerbek po wojnie, liga ponownie ruszyÅ‚a w 1945. PoniekÄ…d, z powodu problemów zwiÄ…zanych z komunikacjÄ… pomiÄ™dzy północÄ… i poÅ‚udniem kraju, rozgrywki zostaÅ‚y podzielone ponownie na dwie grupy: północnÄ… i centralnÄ…. Lazio po transferze Pioli do Juventusu miaÅ‚o sÅ‚aby sezon koÅ„czÄ…c go ostatecznie na 7 miejscu. Grupa poÅ‚udniowo-centralna, w której graÅ‚o Lazio liczyÅ‚a dziesięć zespołów. 

Następny sezon, w którym liga zachowała swój tradycyjny kształt z dwudziestoma zespołami był erą "Wielkiego Torino". Turyńczycy zdominowali rozgrywki, które wygrali z dziesięcio-punktową przewagą nad lokalnym rywalem z Turynu - Juventusem. Lazio ukończyło sezon na 12 pozycji ze stratą 27 punktów do Torino ale z przewagą 3 oczek nad Romą.

Rok później dwadzieÅ›cia jeden zespołów uczestniczyÅ‚o w rozgrywkach ligowych. AC Torino rzÄ…dziÅ‚o nadal,. Tym razem koÅ„czÄ…c ligÄ™ z szesnasto-punktowÄ… przewagÄ… nad pozostaÅ‚ymi klubami. Lazio zakoÅ„czyÅ‚o sezon na 10 pozycji. PozostaÅ‚a jedynie satysfakcja z zatrzymania TuryÅ„czyków, którzy uchodzili wówczas za zespół nie do pobicia. UdaÅ‚o siÄ™ to dziÄ™ki bezbramkowego remisowi w Rzymie, a później piÅ‚karz Lazio jeszcze raz udowodnili mistrzom z AC Torino, że walczÄ… z wielkim zaangażowaniem i poÅ›wiÄ™ceniem, honorowo przegrywajÄ…c na wyjeździe jedynie 4:3. 

W sezonie 1948-49, Lazio miaÅ‚o bardzo nierówny i niespokojny sezon. WygraÅ‚o swój pierwszy mecz dopiero w 11 kolejce spotkaÅ„ roznoszÄ…c BolognÄ™ 8:2. Po raz kolejny Torino zdobyÅ‚ mistrzostwo, lecz znowu i tym razem Lazio stawiÅ‚o im twardy opór. W Turynie byÅ‚o zaledwie 1:0 a w Rzymie 2:2. Jak siÄ™ później okazaÅ‚ by to ostatni tak wspaniaÅ‚y sezon zespoÅ‚u z Turynu. 4 maja 1949 roku niemalże caÅ‚a wspaniaÅ‚a drużyna-legenda tragicznie zginęła w wypadku lotniczym. Samolot, którym lecieli zawodnicy i dziaÅ‚acze AC Torino uderzyÅ‚ w wzgórze "Superga". ZabrakÅ‚o kilku minut do lÄ…dowania w Turynie. 

Sezony 1949-50, 1950-51 i 1951-52 Lazio koÅ„czyÅ‚o na 4 pozycji. W tamtych latach trzech z piÄ™ciu braci Sentimenti graÅ‚o w jasnoniebieskich koszulkach Lazio. ByÅ‚ to Sentimenti z nr 4-bramkarz i Sentimenti z nr 3 i 5 obaj pomocnicy. 

W sezonie 1950-51 Lazio przegrało u siebie tylko jedno spotkanie i wygrało obydwa mecze przeciwko AS Romie. W ten sposób przyczyniło się w znaczący sposób do degradacji "giallorossich" z najwyższej klasy rozgrywkowej. Ponadto, w tym sezonie Piola, który grał w barwach Novary, stał się najlepszym strzelcem wszechczasów we Włoszech prześcigając Giuseppe Meazzę. Piola ustrzelił też "hatrick" przeciwko Lazio w ostatecznie przegranym 4:2 meczu z "Piemontesimi".

Sezon 1951-52 Lazio mogło zaliczyć do udanych. Zwycięstwo u siebie nad mistrzami - Juventusem 2:0 i z Novarą 1:0 dało sporą satysfakcję. W meczu z zespołem Pioli decydującą bramkę z rzutu karnego strzelił bramkarz Sentimenti.